إنَّما هُوَ عِیدٌ لِمَن قَبِلَ اللَّهُ صِیامَهُ و شَکَرَ قِیامَهُ
امروز تنها عید کسی است که خداوند روزهاش را پذیرفته و شب زندهداریاش را سپاس گزارده است
نهج البلاغه ، حکمت ۴۲۸ .
ألا و إنَّ هذا الیَومَ یَومٌ جَعَلَهُ اللَّهُ لَکُم عِیداً و جَعَلَکُم لَهُ أهلاً ، فَاذکُرُوا اللَّهَ یَذکُرکُم وَ ادْعُوهُ یَستَجِب لَکُم
امروز روزی است که خداوند آن را برای شما عید قرار داد و شما را نیز شایسته آن ساخت ؛ پس به یاد خدا باشید تا او نیز به یاد شما باشد و او را بخوانید تا خواستههایتان را اجابت کند
کتاب من لایحضره الفقیه ، ج ۱ ، ص ۵۱۷ .
إنَّما جُعِلَ یَومُ الفِطرِ العِیدَ لِیَکونَ لِلمُسلِمینَ مُجتَمَعاً یَجتَمِعُونَ فیهِ و یَبرُزونَ لِلّهِ فَیُمَجِّدُونَهُ عَلی ما مَنَّ عَلَیهِم
روز فطر از این رو عید قرار داده شد تا روز گردهمایی مسلمانان باشد، و در این روز گرد هم آیند و برای خدا به صحرا (فضایی باز) درآیند و خداوند را بر منّتی که بر آنها نهاده است ستایش و به بزرگی یاد کنند
کتاب من لایحضره الفقیه ، ج ۱ ، ص ۵۲۲ .
إنَّمَا الأعیادُ أربَعَةٌ لِلشّیعَةِ : الفِطرُ و الأضحی و الغَدیرُ و الجُمُعَةُ
شیعیان فقط چهار عید دارند : فطر ، قربان ، غدیر و جمعه
بحار الأنوار ، ج ۹۸ ، ص ۳۵۱ .
پیامبر خدا صلى الله علیه وآله :
کانَ صلى الله علیه وآله یَخرُجُ فی العیدَینِ رافِعاً صَوتَهُ بِالتَّهلیلِ والتَّکبیرِ
رسول خدا صلى الله علیه وآله در روزهاى عید فطر و قربان از خانه بیرون مى آمد و با صداى بلند
«لا اله الا اللَّه» و «اللَّه اکبر» مى گفت .
کنزالعمال : ۱۸۱۰۱
زَیِّنوا أعیادَکُم بِالتَّکبیرِ
عیدهاى خود را با (گفتن) اللَّه اکبر ، آذین بندید
کنزالعمال : ۲۴۰۹۴
زَیِّنوا العیدَینِ بِالتَّهلیلِ والتَّکبیرِ والتَّحمیدِ والتَّقدیسِ.
عید فطر و قربان را با جملات «لا اله الا اللَّه» و «اللَّه اکبر» و «الحمد للَّه»
و «سبحان اللَّه» ، آذین بخشید .
کنزالعمال : ۲۴۰۹۵
مَن أحیا لَیلةَ العِیدِ ولَیلةَ النِّصفِ مِنشَعبانَ ، لَم یَمُتْ قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوبُ .
هرکه شب عید (فطر و قربان) و شب نیمه شعبان را احیا کند ، در آن روزى که
دلها مىمیرند ، دل او نمیرد .
ثواب الاعمال : ج۱ / ۱۰۲
کانَ أمیرُ المؤمنینَ علیه السلام لایَنامُ ثلاثَ لیالٍ : لَیلةَ ثلاثٍ وعِشرِینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ،
ولَیلةَ الفِطرِ ، ولَیلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، وفیها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما یَکونُ فی السَّنَةِ .
امیر المؤمنین علیه السلام سه شب را نمىخوابید : شب بیست و سوم ماه رمضان ، شب
عید فطر و شب نیمه ماه شعبان ؛ در این شبها ، روزیها تقسیم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ،
تعیین مى شود .
بحارالانوار : ج۹۷ / ۸۸
مَن أدّى زکاةَ الفِطرَةِ تَمَّمَ اللَّهُ لَهُ بها ما نَقَصَ مِن زکاةِ مالِهِ .
هر که زکات فطره را بدهد ، خداوند به سبب آن زکاتى را که از مالش کم شده است
جبران کند .
وسائل الشیعه :ج ۶ / ۲۲۰
إنّ مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءَ الزَّکاةِ - یعنی الفِطرَةَ - کما أنَّ الصَّلاةَ على النبِیّ صلى الله علیه وآله
مِن تَمامِ الصّلاةِ ، لأ نّه مَن صامَ ولَم یُؤَدِّ الزَّکاةَ فلا صَومَ لَهُ إذا تَرَکَها مُتَعَمِّداً .
از شرایط درستىِ روزه ، دادن زکات - یعنى فطریه - است ؛ همچنان که تمامیت نماز به صلوات
فرستادن بر پیامبر صلى الله علیه وآله مىباشد ؛ چه ، اگر کسى روزه بگیرد و عمداً فطریه ندهد روزهاش بىفایده است .
الفقیه : ج ۲ / ۱۸۳
إنَّما هُوَ عیدٌ لِمَن قَبِلَ اللَّهُ صِیامَهُ وشَکَرَ قِیامَهُ ، وکُلُّ یَومٍ لا یُعصَى اللَّهُ فیهِ فهُوَ عیدٌ .
همانا این عید براى کسى عید است ، که خداوند روزه و نمازش را پذیرفته باشد
و هر روزى که در آن نافرمانى خدا نشود ، آن روز عید است
نهج البلاغه : حکمت ۴۲۸
